คนที่ผู้บริหารอยากส่งเสริมให้ได้ดี
ในยุคที่การทำงานมีการแข่งขันสูง ทุกคนต่างไขว่คว้าว่า ทำอย่างไรเราจึงจะสามารถมีผลงานที่โดดเด่นกว่าคนอื่น เพื่อเป็นตัวเลือกต้นๆ ในตำแหน่งที่สูงขึ้นซึ่งมีอยู่ไม่กี่ตำแหน่ง ยิ่งมีตำแหน่งรับผิดชอบสูงในที่ทำงาน ก็หมายถึงเงินรายได้ที่สูงขึ้นไปด้วย จริงๆแล้วคนเก่งก็น่าจะได้รับการสนับสนุนให้ก้าวหน้าในการทำงาน แต่ของแบบนี้มันไม่แน่เสมอไป จะดีกว่ามั้ยถ้าเราเตรียมตัวของเราแต่เนิ่นๆ ให้เป็นคนที่อยู่ในสายตาผู้บริหารอยากส่งเสริมให้ได้ดี
วันนี้ขอเอาเคล็ดลับที่คนโบราณสอนลูกสอนหลานมาประยุกต์ใช้ในการทำงาน อย่าดูถูกไป วิธีสอนง่ายๆ นั่นแหละพลังแฝงเหลือเชื่อ ข้าวตอก ดอกมะเขือและหญ้าแพรก ของสามสิ่งที่ใช้ในพิธีไหว้ครูของเด็กยุคโบราณ คือปริศนาที่ซ่อนไว้ เพราะสิ่งเหล่านี้คือเคล็ดลับที่ทำให้ผู้ใหญ่รัก เอ็นดู และพร้อมที่จะสนับสนุนให้ก้าวหน้า เป็นอย่างไรมาดูกัน
- “ข้าวตอก” เป็นเรื่องของวินัย พนักงานที่ปฏิบัติตามกฎกติกาที่บริษัทวางไว้ ตั้งแต่เรื่องเวลาเข้าทำงาน มีวินัย มอบหมายงานอะไรให้รับผิดชอบ ก็มุ่งมั่นตั้งใจจริงทำให้สำเร็จ ลูกน้องแบบนี้ เจ้านายไม่รักก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว อาจจะมีคนเถียงว่า ตัวเองก็เป็นคนประเภทนี้มาตลอด แต่ไม่เห็นหัวหน้าจะมองเห็น ชอบแต่พวกประจบสอพลอไปวันๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ต้องถามตัวเองต่อไปนั่นแหละว่า ทำงานดีเด่นขนาดนั้นยังไม่เข้าตา ไม่ก้าวหน้า มันเกิดเพราะเรามีข้อเสียอย่างอื่นหรือเปล่า เช่น ปัญหาเรื่องบุคลิกภาพ หรือมนุษยสัมพันธ์ ถ้าเป็นแบบนั้น ผู้บริหารคงไม่ไว้ใจให้รับผิดชอบงานสำคัญ เพราะนิสัยพาพัง เนื่องจากงานที่มีขนาดใหญ่ขึ้น ยิ่งต้องอาศัยความร่วมมือจากหลายฝ่ายและการทำงานร่วมกันเป็นทีม
- “ดอกมะเขือ” อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่มีอีโก้ คนที่ทำงานเก่งแต่ชอบข่มคนอื่น คงไม่มีใครชอบ แต่ถ้ารู้จักถ่อมตน มีมารยาท ให้เกียรติคนที่ทำงานในตำแหน่งสูงกว่าตัวเองหรือเท่ากันก็ไม่ทำตัวให้เขาหมั่นไส้ แบบนี้ผู้ใหญ่ก็อยากสอนงาน ทำให้มีโอกาสเรียนรู้จากประสบการณ์ของคนอื่น ลัดขั้นตอนไปอีก กับคนที่ทำหน้าที่ต่ำกว่าก็ให้เกียรติ ไม่เบ่งทับ ไม่กดใช้ แบบนี้ยามจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากใคร เขาก็เต็มใจช่วย คนแบบนี้แหละที่มีลักษณะของหัวหน้างาน เพราะมีดีในการหาคนมาช่วยทำงานให้ตัวเองได้
- “หญ้าแพรก” อดทน คนหนักเอาเบาสู้ เห็นอุปสรรคแล้วไม่ฝ่อ เป้าหมายมีไว้ให้วิ่งชน ไม่สำเร็จไม่วางมือ
ถ้าหาเกราะเหล่านี้มาห่อตัวไว้ ยังไงๆ ก็ต้องอยู่ในสายตาเวลาเลื่อนตำแหน่งกันบ้างละน่า
